Universele autobiografie

in 5 korte hoofdstukken


1.
 
Ik loop door een straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik val er in.
Ik ben verloren....ik ben radeloos.
Het is mijn schuld niet.
Het duurt eeuwig om een uitweg te vinden.
 
2.
 
Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik doe alsof ik het niet zie.
Ik val er weer in.
Ik kan niet geloven dat ik op dezelfde plek ben.
Maar het is mijn schuld niet.
Het duurt nog lang voor ik eruit ben.
 
3.
 
Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik zie dat het er is.
Ik val er weer in.....het is een gewoonte.
Mijn ogen zijn open.
Ik weet waar ik ben.
Het is mijn schuld.
Ik kom er direct uit.
 
4.
 
Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik loop eromheen.
 
5.
 
Ik loop door een andere straat.
 
 
Portia Nelson


Het gedicht is behulpzaam als je merkt dat je
in oude gedragingen en gevoelens verstrikt raakt
en moeilijk kan geloven dat het ooit anders zal zijn.
Je zult je in de tekst kunnen herkennen en er moed uit putten.
Het laat zien dat verandering en groei komen met vallen en opstaan.