Wandelen... Meditatief wandelen

Wandelen...

Wandelen doen we meestal met een doel. Om te ontspannen, om van de natuur te genieten, om gezellig samen te zijn, om ergens iets te gaan drinken of te eten.... Zo gebruiken we de wandelweg, de natuur, het bos...als tijdelijke bron waaraan we ons opladen. En dat is oké.

Meditatief wandelen

Als je meditatief wandelt, valt dat doel weg. Het wandelen zelf is het doel... we wandelen om het wandelen zelf. We ervaren het lopen bewust; we lopen wat langzamer dan normaal en in stilte. We gebruiken onze zintuigen vanuit volledige aanwezigheid. Meditatief wandelen werkt louterend voor lichaam, geest en je ziel.

Een ontspannen lichaam heeft een positieve invloed op de geest, die zich dan op zijn beurt kan gaan ontspannen.  Je kan vele manieren bedenken om bewuster van je lichaam te worden. Wandelen in de natuur is een zeer dankbare manier om het te doen.  Je neemt bewust afstand van je dagelijkse bezigheden. Je kunt voelen hoe je in de aarde gegrond bent en hoe noodzakelijk "aarden" is om te functioneren in het dagelijkse leven. Tegelijk doet wandelen iets met je bewustzijn, namelijk bewegen in een ruimte. Het is een uitnodiging om te beseffen dat die ruimte met je meegaat, dat wat je opmerkt aan die ruimte aan jou ligt. Zo ervaar je hetzelfde wandelpad helemaal anders als je trager wandelt, of bewust luister naar mentale beelden die opkomen, of een andere staptechniek gebruikt, of je concentreert op verschillende zintuigen.

Meditatief wandelen is een vorm van bewustwording die je de mogelijkheid geeft om (meer) in het NU te komen.

Vaak merken we hoe ingewikkelde gedachtepatronen zorgen voor onrust en energieverlies. Onze geest is dan druk bezig met gedachten in het verleden en de toekomst. Het volledig beleven van NU en ZIJN wordt vergeten. Bij meditatief wandelen wordt je betrokken bij 'hoe beweeg ik, hoe adem ik, hoe ontspan ik, hoe voel ik, hoe leef ik?' Je komt in het ZIJN waar je NU loopt. Je maakt contact met jezelf en je omgeving. Je bent bezig met de natuur om je heen. Alles wat je ziet, hoort, ruikt voelt, proeft, ga je ervaren in het hier en nu moment. Wat vaak gebeurt bijvoorbeeld is, dat je naar een mooie bloem kijkt, en vervolgens bijna struikelt over een boomwortel. Je geest is dan even niet meer in contact met je lichaam; is als het ware naar de boom of de bloem gegaan. Ongemerkt doen we dit heel vaak op een dag. Het is mogelijks de belangrijkste oorzaak dat we wenselijke veranderingen in ons leven niet kunnen bewerkstelligen.

Meditatief wandelen is een zachte manier van bewustwording die aansluit op je eigen, natuurlijke kracht.

De natuur heeft het vermogen om je bij je basis te brengen, bij je rust en vertrouwen. Je beleeft de natuur vanuit wie je bent of waar je met je aandacht zit. Dat geeft de mogelijkheid  om in de natuur symbolen of synchrone patronen tegen te komen die aansluiten bij de situatie waar je inzit, bij mogelijke vragen, zorgen, problemen... We krijgen ze eigenlijk dagelijks aangereikt in ons leven als we ergens een oplossing voor zoeken. Situaties die voor wat betreft patroon, gevoel, lading bijna naadloos op ons probleem passen. We hebben alleen nooit geleerd hoe we hier alert kunnen op zijn. Sommige situaties zijn herkenbaar. Je weet bijvoorbeeld wel hoe je een vriendin kunt adviseren, maar je eigen problemen oplossen lijkt niet te lukken. Situaties in de natuur waar je oog op valt, kunnen je helderheid geven en je bewust maken van een mogelijke oplossing voor je zorgen. De natuurlijke symbolen kunnen op een vertrouwelijke en heldere manier duidelijk maken waar het om gaat en je kracht geven om stappen te zetten.

Meditatief wandelen laat je ziel spreken. Er ontstaat ruimte voor wezenlijke vragen.

Wandelen haalt de haast uit je hoofd. Kijk wat er over blijft. Die haast verdwijnt uit je hoofd als je wat langer te voet gaat. Opgaan in het landschap schept mogelijkheden tot verdieping. Je tempo verandert. Je zintuigen gaan anders waarnemen: je krijgt weer oog voor het wonder van de schepping en jouw verbondenheid daarmee. Er komt (meer of weer) stilte... De term 'stilte' wijst in eerste instantie op de afwezigheid van iets: de afwezigheid van geluid. Uiterlijke stilte kan helpen om tot innerlijke stilte te komen. Als je wandelt in de natuur kan je contact maken met die innerlijke stilte als je afstand neemt van woorden.

"Wanneer we van binnen stil worden, ontstaat een nieuwe openheid, een ontvankelijkheid voor iets diepers.  In het luisteren naar de stilte stellen we ons open voor wat er is zonder dat wij het bewerken.  Stilte wordt dan niet meer afwezigheid van, maar juist nieuwe aanwezigheid. In de leegte die ons te beurt valt in de stilte kan een welwillendheid ervaren worden die ons verzoent met onszelf - een gedragenheid die rust geeft. De leegte laat toe om weer opnieuw verbonden te zijn met het diepste waarmee de stilte ons confronteert ..." (Trees Dehaene, Stilte-Atlas Vlaanderen)

Als je je open stelt voor de natuur kan je haar liefde voelen die geen oordeel kent, kan je ruimte ervaren, om je heen en in jezelf. Ruimte voor rust, maar misschien ook wel onrust of angst voor de leegte. Mogelijk loop je tegen je eigen fysieke grenzen aan. Er gebeurt in ieder geval wat met je. Er ontstaat tijd en geestelijke ruimte voor andere vragen. Vragen die de dagelijkse beslommeringen voorbij gaan. Vragen die met zingeving te maken hebben. Misschien zelfs wel met iets dat niet van deze wereld is, iets van het Onnoembare, van God. Vanuit het vermoeden of misschien zelfs wel het besef dat er meer moet zijn dan alleen het materiële. De haast en de jacht naar het materiële - gedreven door begeerte streven naar meer, beter, mooier, sneller, groter en duurder - doet ons voorbij hollen aan datgene wat echt wezenlijk is. Dat wezenlijke is niet materieel en is voor de ogen onzichtbaar. Wat voor de ogen onzichtbaar is, raakt ons ten diepste, raakt onze ziel.

Soms kan het goed zijn om iemand te hebben om samen mee op weg te gaan en over dat onzichtbare, dat wezenlijke aan de praat te gaan, zodat je ziel weer gaat spreken....

Wandelen....
in de natuur met beide benen stevig op de grond
in gezelschap van een ander
in het teken van de Ander

Wandelen...
met open ogen
met open oren
met een ontvankelijk hart

Wandelen...

is vertragen
is vereenvoudigen
is verdichten van ervaringen

Wandelen...
is loslaten
is verstillen
is vertrouwen

Wandelen...
leidt op een natuurlijke wijze tot verwondering en dankbaarheid
leidt tot het besef van verbondenheid met alle schepselen en de Schepper
leidt tot activeren van jouw verbeelding

Wandelen...
is de haast uit je hoofd halen
is het natuurlijk tempo van de ziel volgen
is open komen voor wat er zich in het hier en nu aandient

... en als het ons gegeven wordt onderweg misschien iets van de Ander ervaren.

Marijn van Zon

Bronnen

Artikel

- Marijn van Zon - "Over de kracht, de spiritualiteit en de reinigende omgeving van wandelen en pelgrimeren"

Voor meer info, raadpleeg de prachtige site "De ziel gaat te voet"

Boeken

- Thich Nhat Hanh -  Wandelen in vreugde     Wandelen. Mindfulness voor elke stap.

- Thich Nhat Hanh & Nguyen Anh-Huong -  Meditatief wandelen